وخامت شرایطی از رفتار با زنان افغانستان در سایۀ یک سال زندگی تحت حاکمیت طالبان
۳ دی (جدی) ۱۴۰۱ – ۲۴/ ۱۲/ ۲۰۲۲
نگاشته شده توسط: خورشید نصرتی و جولی ری
خلاصه ای از نکات حائز اهمیت:
- پایین ترین میزان ثبت شده تا کنون، یعنی تنها ۲۲ درصد از کل افغان ها اذعان کرده اند که با زنان در این کشور به گونه ای محترمانه و با کرامت رفتار می شود.
- ۱۲ درصد زنان افغان در مقابل ۳۳ درصد مردان چنین درک و دریافتی دارند.
- میزان رضایت زنان از آزادی شان، به پایین ترین حد خود، یعنی ۲۹ درصد کاهش یافته است.
…………………………………………………………………………………………………………….
مطلب حاضر بخشی از مجموعه بررسی ها و نظرسنجی های صورت گرفته بر اساس ارزیابی های موسسۀ گالوپ در افغانستان یک سال پس از تسلط طالبان بر این کشور می باشد.
از آنجایی که حقوق و آزادی های زنان در افغانستان کماکان سلب می شود، افغان ها دیگر این امر را به خوبی دریافته اند که طالبان در حال حاضر با زنان کشور با احترام و کرامتِ به واقع بسیار کمتری نسبت به زمانی که این گروه بیش از یک سال پیش قدرت را به دست گرفتند، رفتار می کنند؛ و باید اذعان کرد که آخرین اقدام آنها مبنی بر ممانعت از حضور زنان و دختران در دانشگاه ها و یا ادامه فعالیت در مشاغل خود، نمونه بارزی از نقض فاحش حقوق اولیه این قشرِ پویا و کارآ در جامعه است.
نظرسنجی های گالوپ حاکی از آن است که با گذشت یک سال از زندگی تحت حاکمیت طالبان، پایین ترین میزان ثبت شده، یعنی تنها ۲۲ درصد از افغان ها براین امر اذعام کرده اند که در کشورشان با زنان با عزت و احترام رفتار می شود که این رقم حاکی از کاهش این آمار نسبت به پایین ترین سطح پیشین یعنی ۳۱ درصد در سال ۲۰۲۱ می باشد.
شایان ذکر است گرچه این درصد در چند سال گذشته و با به دست آوردن قلمروی بیشتر در افغانستان توسط طالبان، درصدی رو به کاهش بود، اما از زمانی که آنها قدرت را به دست گرفتند، این رقم روندی نزولی، و به ۲۲ درصد کاهش داشته است.
ممنوعیت های اعمال شدۀ ماه گذشته از سوی طالبان برای استفادۀ زنان از پارک ها و سالن های ورزشی، آخرین مورد از یک رشته ناامیدی تحمیل شده بر زنان و دختران افغان است (این مطلب پیش از اعلام ممنوعیت اخیر طالبان برای ممانعت دانشجویان دختر جهت حضور در دانشگاه ها و اعمال محدودیت بر تحصیلات عالی برای زنان افغان بوده است). طالبان از زمان به قدرت رسیدن، دست به اعمال محدودیت های شدیدی بر زنان افغان زده، طریقه پوشش را بر آنها دیکته کرد و بر آزادی آمد و شد و همچنین دسترسی آنها به کار و تحصیلات محدودیت هایی را تحمیل کرده است.
به گفته زنان سازمان ملل، تحت حکومت طالبان، زنان افغان تقریباً در جامعه نامرئی و محو شده اند. در مقابل علی رغم وعده های طالبان، احکام خشن یادآور حاکمیت این گروه در دهه ۱۹۹۰، یعنی زمانی است که طالبان زنان را از ابتدایی ترین حقوق خود محروم کرده اند.
تنها ۱۲ درصد از زنان افغان معتقدند که با زنان در افغانستان با احترام و عزت رفتار می شود
بیشترین درصد کاهش احترام در سال گذشته مرتبط با زنان و در میان این قشر بوده است. لازم به ذکر است که درصد زنانِ افغانی که اذعان دارند با این قشر (دختران و زنان) به گونه ای محترمانه رفتار می شود، از ۲۶ درصد در سال ۲۰۲۱ به تنها ۱۲ درصد در سال ۲۰۲۲ کاهش یافته اند. اما در میان مردان، این درصد تا حد زیادی ثابت مانده است ( ۳۳٪ ). با این وجود باید گفت اکثریتِ فراوانی از مردان و زنان جمعا براین امر توافق دارند که با زنان افغانستان به گونه ای محترمانه و عزتمند رفتار نمی شود.
شایان ذکر است که سال ۲۰۲۱ برای اولین بار در تاریخ بررسی های گالوپ در افغانستان رقم خورد و اکثریت مردان و زنان موافق بودند که با زنان در کشورشان با عزت و احترام رفتار نمی شود. پیش از آن، اکثر مردان معتقدند بودند که با زنان این گونه (با احترام) رفتار می شود.
نارضایتیِ اکثریت زنان و مردان افغان از شرایط مرتبط با آزادی خود
در حالی که مردان افغان همان محدودیت هایی که زنان از آن رنج برده و می برند را متحمل نمی شوند، اکثریت مردان و زنان در افغانستان از آزادی خود در انتخاب آنچه در زندگی خود بدان مشغول می باشند، ناراضی هستند. بیش از شش نفر از هر ۱۰ افغان (۶۲ درصد) در سال ۲۰۲۲ از آزادی خود ناخرسند و ناراضی بوده و کمی بیش از یک سوم (۳۶ درصد) از شرایط فعلی رضایت دارند که این میزان با پایین ترین سطح قبلی برابری می کند.
با این حال، زنان افغان همچنان نسبت به مردان افغان رضایت کمتری دارند. در سال ۲۰۲۲، رضایت زنان از آزادی خود به پایین ترین سطح یعنی ۲۹ درصد کاهش یافته است و ۶۹ درصد نارضایتی دارند؛ تقریباً برعکس احساسی که بیش از یک دهه قبل داشتند.
عواقب و پیامدها
ممنوعیت تحصیل دختران از صنف ششم توسط طالبان و کاهش حضور زنان افغان در جامعه، آینده خوبی را برای افغانستان رقم نخواهد زد؛ جایی که در آن زنان افغان حدود نیمی از جمعیت کشور را تشکیل داده و برای تقویت اقتصاد و جامعه افغانستان به مشارکت آنها در هر بخش نیاز است.
با توجه به اینکه ۹۸ درصد از زنان شرایط زندگی خود را به قدری ناخوشایند، ناشایست و ناکافی ارزیابی می کنند که موجب رنجش آنها گردیده و احساس می کنند که با آنها محترمانه رفتار نمی شود؛ جای تعجب نیست که ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور افغانستان، تاکید کرد “افغانستان همچنان بدترین کشور جهان برای زنان یا دختران است.”
منبع: وب سایت گالوپ