عودتِ آنی و ناگهانیِ افغان های بدون مدرک از پاکستان (۳ تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۲)

۱۱ دی (جدی) ۱۴۰۱ – ۱/ ۱/ ۲۰۲۳

در تلاش برای درک بهتر تحرکات و جابه جایی های مهاجرتی مهاجران بدون مدرک افغان که از پاکستان به افغانستان باز می گردند؛ سازمان بین المللی مهاجرت[۱] اطلاعات و داده هایی مرتبط با جریان اخراج و عودت دادن مهاجران بدون مدرک افغان در گذرگاه های مرزی تورخم و چمن را جمع آوری نموده است. این اقدام، بخشی از پروژه تامین مالی اتحادیه اروپا تحت عنوانِ “شواهد منطقه ای برای تحلیل و سیاست گذاری مهاجرتی در پروژۀ ماتریس ردیابی جابجایی[۲]” است.

بین تاریخ های ۳ تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۲، ۲۴۶۲ اتباع افغان بدون مدرک به طور ناگهان و بی برنامه به افغانستان بازگردانده و یا عودت داده شدند؛ که ۷۸۴ نفر از آنها از طریق نقطه مرزی تورخم و ۱۶۷۸ نفر از طریق نقطه مرزی چمن بازگردانده شدند. مقامات مرزی به دلیل نداشتن مدارک و مستندات قانونی برای ماندن این مهاجران در پاکستان، بازگشت ۲۵۰ نفر را به جریان انداختند. بنابراین اطلاعات مربوط به این افراد در شمارش تعداد عودت داده شدگان، لحاظ و گنجانده نشده است.

گرچه سازمان بین المللی مهاجرت ۲۴۶۲ عودت کننده بدون مدرک افغان در دو گذرگاه مرزی را شناسایی کرده است، لیکن این تعداد ممکن است نشان دهنده تعدادِ کلِ عودت کنندگان بدون مدرک افغان نباشد. همچنین برای انجام این پژوهش تنها با سرپرست خانوار یا نماینده خانواده مصاحبه شده است. این بدان معناست که تعداد مصاحبه های انجام شده توسط ماموان سرشماری/آمارگیرندگان کمتر از تعداد عودت کنندگان ثبت شده توسط سازمان بین المللی مهاجرت بوده است. بین تاریخ ۳ تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۲، سازمان بین المللی مهاجرت با ۱۲۰ پاسخ دهنده مصاحبه کرده است.

نکات کلیدی:

• طی دوره گزارش، ۵ درصد از عودت کنندگان به عنوان افراد در معرض خطر، حساس و آسیب پذیر، عمدتاً با بیماری مزمن و یا رده بندیِ سنیِ مسن طبقه بندی شدند.
• مشاغل اولیه گزارش شده توسط عودت کنندگان عبارتند از: نیروی کار غیر ماهر (%۵۶)، نیروی کار ماهر (%۳۱)، مشاغل حقوق بگیر (%۱۲) و مشاغل مرتبط با تجارت و کسب و کار (%۱).
• همه عودت کنندگان در هنگام مصاحبه اقلام و وسایل منزل، پول نقد، وسایل شخصی و دارایی های ارزشمند را با خود همراه داشتند. آنها همچنین با اقلام اضافی مانند دارایی های مولد/بهره ور (%۹۱)، دام (%۲) و وسایل حمل و نقل یا وسایل نقلیه شخصی (%۴) سفر کردند.
• میانگین هزینه سفر از پاکستان به افغانستان برای هر خانواده ۲۹۴۸۸ روپیه پاکستان گزارش شده است.
• همچنین سه چالش اصلی که انتظار می رود عودت کنندگان در افغانستان با آن مواجه شوند عبارتند از: تلاش برای تامین معاش و معیشت، یافتن فرصت هایی برای کسب درآمد و اسکان در شهری جدید.
• نهایتا طرق جابه جایی و حمل و نقل عودت‌کنندگان از محل اصلی خود به مرز و از مرز تا مقصد عبارتند از: وانت سواری (%۵۰)، کامیون (%۴۶) و اتوبوس / ماشین اجاره‌ای (%۴).

 

توجه: نقشۀ فوق و علائم اختصاری آن بر ۵ منطقه اصلی مبدا در پاکستان طی دوره گزارش از ۳ تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۲ تمرکز دارند.

خط نقطه چین تقریباً نشان دهنده خط کنترل در جامو و کشمیر است که مورد توافق هند و پاکستان قرار گرفته است. نام ‌گذاری ‌های به کار گرفته شده و ارائه مطالب در این نقشه؛ دلالت بر اظهار نظر خاصی از سوی سازمان بین المللی مهاجرت یا سازمان ملل در مورد وضعیت حقوقی هر کشور، قلمرو، شهر، منطقه یا مقامات آن، یا در مورد تحدید مرز یا مرزهای آن ندارد. این سند با کمک مالی اتحادیه اروپا تهیه شده است و نظرات بیان شده در اینجا به هیچ وجه نمی تواند منعکس کننده نظر رسمی اتحادیه اروپا باشد.

منبع: https://reliefweb.int/

 

[۱] The International Organization for Migration (IOM)

[۲] Displacement Tracking Matrix Regional Evidence for Migration Analysis and Policy (DTM REMAP)