نگاهی به فعالیت حزب التحریر در افغانستان
۲۵ آبان(عقرب)۱۳۹۹- ۲۰۲۰/۱۱/۱۵
افغانستان کشوری است با بسترهای به شدت مستعد برای رشد گروه های افراطی اسلامی. شبکه القاعده، حقانی، داعش و مهم تر از همه طالبان از گروه های بزرگی هستند که فعالیت های مستمر و گسترده ای در افغانستان دارند. در این میان جریان های دینی افراطی دیگری به صورت نامحسوس تر در حال فعالیت هستند. حزب التحریر از جمله این گروه ها است که از سال ۲۰۰۳ فعالیت خود را در افغانستان آغاز کرد. اما هنوز اطلاعات دقیق و واضحی از آن در دست نیست. به همین جهت برای آشنایی بیشتر از فعالیت این گروه در افغانستان در زیر نوشته آقای صالحی که گرفته شده از سایت شعوبا و در پایگاه تخصصی وهابیت و جریان های سلفی منتشر شده، آورده شده است.
حزب التحریر گروهی است که به دنبال سیستم خلافت است تا یک خلیفه برای تمامی کشورهای اسلامی تعیین کند. لذا همه دولتها را دولت کفر می داند. حتی دولت مجاهدین را نیز دولتی ملی می خواند چرا که محدود به مرزهای تعیین شده امروزی بوده است. اساسا هیچ تصور تاریخی مشخصی از حکومت اسلامی ندارند به گونه ای که حتی خلافت عثمانی را نیز خلافت اسلامی نمی دانند. مفاهیم اساسی که این تفکر با آن سروکار دارد عمدتا سیاسی و دینی هستند. نظام خلافت، نظام کفر، طاغوت و محارب مهمترین عناصر فکری آنان است. از نظر این گروه زنان می توانند در هر رشته ای که علاقه دارند درس بخوانند اما در برنامه های تفریحی با نامحرمان نباید شرکت کنند و اعمال حرام از قبیل خوانندگی در میان عموم، رقص یا کار در صنعت مد و فشن یا حضور در تبلیغات عمومی انجام ندهند.
منش این حزب در وبسایت رسمی آن اینگونه شرح داده شده است که:
«حزب التحریر شیوه فعالیت خویش را از سیرت رسول الله (صلی الله و علیه وسلم) اخذ نموده است. اگر به دقت به دوران مکی تا زمان تأسیس دولت اسلامی در مدینه توسط پیامبر (صلی الله و علیه وسلم) بنگریم، چنین استنباط می شود که دارای سه مرحله مشخص ذیل میباشد:
اول- مرحلۀ تثقیف (فرهنگ سازی)؛ در این مرحله در جهت تربیت اشخاص مؤمن و با فکر و اندیشه سیاسی تلاش می شود تا بتوانند گروه سیاسی تشکیل دهند.
دوم- مرحلۀ تفاعل (کارزار فکری و سیاسی)؛ در این مرحله با امت کار میشود تا برای حمل اسلام آماده شده و اسلام را به عنوان عامل سرنوشت ساز خود بدانند و برای پیاده سازی آن در زندگی فعالیت و تلاش نمایند.
سوم- مرحلۀ تسلیم شدن حکومت و تطبیق همه جانبه و انقلابی اسلام در داخل است که باید اسلام را به عنوان رسالت جهانی از طریق دعوت و جهاد به همهی عالم برساند. پیامبر (صلی الله وعلیه وسلم) در مکه فعالیتهای خویش را به مبارزات فکری و سیاسی متمرکز ساخته بود و افکار عامه را بصورت عموم بسوی اسلام فرا میخواند و در برابر حکام وقت مبارزه فکری و سیاسی میکرد. پیامبر افکار اسلامی را در میان مردم ترویج و همه را بسوی آن دعوت مینمود. بنابراین حزب نیز به این طریقه وفادار بوده و پیروی از آن را واجب میداند.»
بدین اساس حزب التحریر برای نشر افکار اسلامی از طریق تفاعل (تعامل) با مردم و استفاده از روشهایی مثل: حلقات تثقیف، سخنرانی ها، سمینارها، کنفرانسها، صفحات اینترنتی و چاپ کتب و مجلات است که بصورت گسترده تلاش و فعالیت مینماید تا نظامهای حاکم غیر اسلامی را به چالش کشیده بجای آن نظام کامل و شامل اسلامی را به عنوان راه و رسم زندگی عرضه نماید.»
جزئیات سنت سیاسی این حزب در کتاب «منهج حزب التحریر برای تغییر» معرفی شده است.
هدف اصلی و اولیه حزب، انتشار پیام و فکر و ایدئولوژی حزب است که در ۳ مرحله صورت می گیرد.
۱-استخدام افراد مختلف تا رسیدن به یک سری افراد پایه ای و محکم در راه حزب
۲- تبلیغات برای سیستم خلافت به عنوان بهترین راه حل جامعه مسلمانان
۳- کسب قدرت به کمک دولتی ها و ارتشی ها بدون خشونت.
این گروه به حسب پیروی از سنت مکی پیامبر(ص)، مخالف خشونت نظامی است ولی بخشی از افراد آن طرفدار طالبان هستند.
در سال ۲۰۰۹، ۳۰ نفر از اعضای آن به جرم «حرام دانستن انتخابات» دستگیر شدند و بعضی از آنان به ۲ سال زندان محکوم شدند. از آن به بعد این گروه غیرقانونی اعلام شد و فعالیتش به صورت زیرزمینی ادامه پیدا کرد. آغاز فعالیت این گروه به درستی مشخص نیست. گفته می شود که فعالیت این گروه از سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ شروع شده است اما مطرح شدن آن در فضای رسانه ای افغانستان به سال ۲۰۰۸ باز می گردد. کابل و کاپیسا نقطه شروع فعالیتهای این گروه بوده است. بنیانگذار این گروه در افغانستان مشخص نیست و گفته می شود که افراد اولیه آن از پاکستان یا آسیای مرکزی یا اروپا آمده اند.
مناطق اصلی فعالیت آنان بدخشان، تخار، کاپیسا، کابل و هرات بوده است. در سالهای اخیر فعالیت آنان در غرب افغانستان و ولایت نیمروز افزایش یافته است. این گروه افراد خود را از طریق حلقات خود جذب می کند. حلقاتی که در مناطق مختلف با هدف مطالعه ایدئولوژی گروه، به دو زبان فارسی و پشتو دایر می شود. این حلقات دارای سلسله مراتبی است که اعضا می توانند با توجه به پیشرفت و تقویت فکر و شخصیت در آن صعود کنند. این گروه اقدام به برپایی سمینارهای مختلفی نیز کرده است. از جمله آنها سمیناری را در رابطه با فساد در دولت بود. طی مباحثی که در آن برگزار شد ریشه فساد، نظام سرمایه داری و نظام کفری دموکراسی و راه حل آن اسلام و پیاده سازی اصول آن عنوان شد.
دانشگاهها مهمترین پایگاه عضوگیری این گروه است اما از اقشار دیگر نیز طرفدار دارند. دانشگاه کابل در ولایت کابل، دانشگاه البیرونی در کاپیسا، دانشگاه فیض آباد در بدخشان، دانشگاه تخار در طالقان و دانشگاه هرات در ولایت هرات نقاط اصلی فعالیت این گروه است. در سال ۲۰۱۴ در دانشگاه قندوز نیز رشد داشته است. شبکه های این حزب در دانشگاهها مستقلانه عمل میکنند. در فیض آباد رسما تبلیغات دارند، از بحثهای کلاسی گرفته تا چتهای شخصی و موارد دیگر. همچنین در بعضی ولسوالیهای بدخشان مانند اشکاشم و بهارک فعال هستند. حلقه هایشان برقرار است و از ملاها و روسای قبایل نیز در مراسم دعوت میکنند ولی در کابل بواسطه سخت گیری دولت، طرفداران آن مخفیانه تر عمل میکنند. یکی از تاکتیکهای این گروه، عضوگیری از نیروهای پلیس و ارتش برای جلوگیری از سرکوب گروه است. اما اعضای حزب از رسیدن به موقعیتهای بالا در دادگستری، مقننه و دولت ممنوع هستند. چرا که معتقدند حکومت براساس شریعت نیست و پایه آن قوانین انسانی است. همچنین وارد تشکیلات نیروهای امنیتی نمی شوند چرا که معتقدند آنها از طریق خارجی ها تامین مالی می شوند.
هیچ یک از اعضای حزب حق ندارند تا در سمتهای بالای دادگستری، قوه مقننه و دولت منصوب بشوند. علت این است که قوانین را بر اساس شریعت نمی دانند و آنها را قوانین بشری می خوانند. همچنین وارد نیروهای امنیتی نمی شوند چرا که بودجه این سازمان نیز توسط خارجی ها تأمین می شود.
این رویه حزب در افغانستان برخلاف دیگر کشورهای مسلمان نشین است که در آنجا تلاش می شود تا افراد امنیت ملی یا ارتش را به عضویت خود درآورد. چرا که برای رسیدن به مرحله سوم جامعه آرمانی، وجود این افراد ضروری است. اما در افغانستان، بزرگان این حزب بر این باورند تا زمانی که یک ارتش مستقل نداشته باشند، زمان ورود به مرحله سوم نرسیده است.
حزب التحریر افراد مختلف را با روشهای متنوعی جذب می کند. مردم عادی را از طریق رسانه ها، دانش آموزان را از مدارس، اساتید را از دانشگاهها و روحانیون را از مساجد جذب می کند. همچنین حزب علاقمند است تا افراد تحصیل کرده در غرب که در موسسات غربی غیردولتی، با حقوق خوبی مشغول به فعالیت هستند، جذب کادر خود کند.
از آنجائی که این حزب فعالیتهای زیرزمینی وسیعی دارد، تعیین تعداد افراد آن کار دشواری است ولی با این حال، یکی از سران این حزب اعلام کرده است که رشد اعضای این گروه از سال ۲۰۰۹ به بعد بالا بوده است، به طوریکه تقریبا در همه ولایات دارای حلقه هستند. تخمینها حاکی از اینست که در کابل یا بدخشان صدها نفر عضو این حزب هستند. در پی اعلام تروریستی بودن این گروه توسط عبدالله عبدالله رئیس بخش اجرائیه دولت در سال ۲۰۱۵، عبدالقیوم یکی از سران این گروه در نیمروز به جرم فعالیت و تبلیغ تروریسم دستگیر شد. سیف الله مستنیر سخنگوی حزب، چندین بار اتهامات هراس افکنانه نسبت به این گروه را رد کرده و اعلام کرده است که این گروه با طالبان و داعش هیچگونه همکاری ندارد.
این حزب از جهت مخالفت با دولت و دموکراسی شبیه طالبان و از جهت دعوت به خلافت شبیه داعش است و این باعث شده است تا مشکلات زیادی برای این گروه بوجود آید. اگر چه این گروه به لحاظ فکری زمینه ساز فعالیتهای خشونت طلب هر دو گروه است اما همیشه و در اعلامیه های مختلفی از عملکرد هردو، بخصوص داعش تبری جسته است ولی این برائت ها موجب نشده تا هجمه های مخالفان این گروه، به خصوص طرفداران دولت کاهش یابد. به زعم مخالفان، حزب التحریر پایگاه فکری داعش و افراطی گری است اما خود حزب همیشه منتقد داعش است و اعلام می دارد که این گروه تفکر خلافت را به انحراف کشانیده است. شباهت پرچم سیاه حزب التحریر با داعش باعث شده است بسیاری از فعالیتهای این گروه به نام فعالیت گروه داعش رقم بخورد و میزان هراس از این گروه را افزایش دهد.
کنفرانسهای مختلفی نیز از طرف این گروه برگزار می شود. در سال ۲۰۱۳ در کابل کنفرانسی با شرکت سیاسیون، نویسندگان و روسای جهادی قدیم با موضوع «راههای بنیادی ریشه کن کردن فساد» برگزار شد که در آن سقوط مرسی در مصر نیز محکوم شده بود. در پایان راه حل نجات امت اسلامی تعیین یک خلیفه مطرح شد و مجلات با نام «خلیفه» در میان عموم توزیع شد.
التحریر سازمانی است که از رسانه استفاده زیادی می کند. آن ها مجله ای را هر دو هفته یک بار عرضه می کردند و همچنین مجله دیگری به نام خلافت داشتند که هر سه ماه یک بار منتشر می شد. توزیع این مجلات همچنان ادامه دارد اما فعالیت اینترنتی آنان بیشتر شده است. نمونه ای از بیانیه های مطبوعاتی که توسط این گروه صادر شده است شامل اظهارنظر در مورد بیانیه دولت افغانستان در سال ۲۰۱۵ در حمایت این کشور از دخالت نظامی عربستان سعودی در یمن، سخنرانی اشرف غنی در کنگره آمریکا در مارس ۲۰۱۵ و اظهارات رولا غنی بانوی اول کشور در مورد ممنوعیت نقاب در فرانسه در سال ۲۰۱۴ می باشد. اخیرا نیز بیانیه ای محکم در رد مذاکرات صلح میان آمریکا و طالبان نوشته اند و این مذاکرات را دامی از طرف آمریکا برای مردم افغانستان اعلام کرده اند. جوانان فعال این گروه، مجله هفتگی «شهادت» را منتشر می کنند. محتوای بروشورهای شهادت، ایدئولوژیک و روحیه بخش هستند که منحصرا جوانان را هدف قرار گرفته اند. مجلات «خلافت» و «تغییر» نیز از جمله نشریات این گروه است. در سالهای اخیر این حزب با صفحه «امت پرودکشن» خود در یوتیوب توانسته است تبلیغات وسیعی در زمینه ایدئولوژی خلافت انجام دهد.
این حزب کتابهای مختلفی نیز در راستای ترویج ایدئولوژی خود منتشر کرده است. «منهج حزب التحریر در آوردن تغییر، نظام اسلام»، «دموکراسی نظام کفر است،عمل، تطبیق و دعوت به آن حرام است»، «دستور دولت خلافت»، «خلافت»، «میثاق امت»، «امور ضروری در ساختار نفسیه اسلامی» از جمله کتابهای مهم است که نسخه الکترونیکی آن به سادگی در سایت این حزب قابل دسترسی است.