کتابِ «آخرین جوخه: رمانی از جنگ افغانستان»

۲۳ آبان (عقرب) ۱۳۹۹ – ۱۳/ ۱۱/ ۲۰۲۰

– عنوان کتاب: “آخرین جوخه: رمانی از جنگ افغانستان”
– نویسنده: بینگ وست (Bing West)
– ناشر: Bombardier Books
– سال انتشار: ۲۰۲۰
– زبان: انگلیسی

بینگ وست، نویسنده کتاب های پرفروشِ نیویورک تایمز، دستیار سابق وزیر دفاع و از تفنگدارانِ دریایی ایالات متحده آمریکا، و نویسنده ی دوازده کتاب دررابطه با خط مقدم جبهه های جنگیِ آمریکا در ویتنام، عراق و افغانستان می باشد. وی همچنین نویسنده همکار در پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز، با عنوانِ «اسم رمز (کد مخابراتی) آشوب: آموختنِ فرماندهی با جیمز ماتیس» بوده است.

کتاب حاضر که وی نگاشته است، به طور خلاصه دررابطه با یک جوخه از تفنگداران دریایی و عوامل سازمان سیا است که تا سر حد مرگ با مافیایِ مواد مخدر و طالبان می جنگند، در حالی که در واشنگتن، رئیس جمهور در پی راهی برای فرار از این وضعیت است.

همانطور که گفته شد، در جریانِ این کتاب می خوانیم که، تیم کوچکی از عوامل سازمان سیا و تفنگداران دریایی به فرماندهی کاپیتان دیِگو کروز در حال محافظت از یک پایگاه کوچک در هلمند -خشن ترین استان افغانستان- هستند. در یک سری از درگیری ها و نبردهای بالاگرفته و علیرغم نارضایتیِ روزافزون سرهنگ مسئول، کروز درصدد آن است تا ثابت کند که او رهبر جنگ است. در همان زمان، رئیس جمهور به سازمان سیا دستور دستگیری یک ارباب مواد مخدر را می دهد.

اما با به میان آمدن جرایاناتی از شرط بندی بر سر مبالغ کلان در قاچاق هروئین، طالبان با ارباب مواد مخدر همراه می شوند تا این پایگاه را از بین ببرند. در حالی که رئیس جمهور در حال مذاکره در مورد یک قرارداد محرمانه است، کروز باید برای ماندن بر سر موضع خود و مقاومت در این مسیر، تفنگداران دریایی را صف بندی کند.

کتاب آخرین جوخه، شما را به طور بی واسطه و آشکارا وارد طولانی ترین جنگ آمریکا می کند که در این روند در می یابیم چگونه رهبران و فرماندهان نظامی تحت فشارهای شدید کمر راست کرده و یا خم می شوند. این کتاب روایتی رک و راست، بی پرده و بی انتها از کشمکش های اخلاقی، نبردهای وحشیانه و سیاست های ضعیف و بی اثر است.

در ادامه به بیانِ برخی از دیدگاه ها و نظرات مطرح شده از سوی شخصیت های مختلف سیاسی و نظامی در رابطه با کتاب حاضر می پردازیم:

آنتونی زینی ژنرال بازنشسته سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا دررابطه با کتاب آخرین جوخه چنین گفته است که: “بینگ وست دررابطه با جنگ، سپاه و پیاده نظام آگاهی کامل دارد. وی همچنین روایتگری ماهر و چیره دست است. او ادر کتاب آخرین جوخه به ما احساسِ پرشور و حرارات اما بکری را دررابطه با آنچه رزمندگان در میدان نبرد داشته اند و بهایی که آنها با خون خود در مسیر تلاش برای انجام و به پایان رساندنِ مأموریت های نابخردانه و نسنجیده می دهند، را منتقل می کند.”

همچنین استیون پرسفیلد، نویسنده کتاب پرفروش «دروازه های آتش» و همچنین کتاب افسانه «باگر ونس» براین باور است که، یکی از وفضائل وی در میانِ بسیاری از موارد که برای هر تشکیلات نظامی/سیاسی نشان می دهد این است که او از نارضایتی و گله و شکایاتی از سطح سنگرهای ارتش تا اتاق وضعیت و سازماندهی رویدادهای سیاسی وزارت دفاع آگاهی دارد. چراکه او آنجا بوده است. هر صفحه از کتابِ آخرین جوخه ی وی، تشعشعاتی از سندیت و صحت را از خود ساطع می کند، خواه این آشفتگی و آشوب ها، یک درگیری در افغانستان باشد، و خواه کش و قوس ها و کشمکش ها بین زن و شوهر تفنگدار دریایی در آستانه اعزام. اگر داستان واقعیِ بینگ وست را خوانده باشید، با دیدن اینکه او یک قدم هم از محدوده و قلمرو رمان عقب نمی نشیند، آسوده خاطر خواهید شد.

ویکتور دیویس هانسن، نویسنده کتاب «کشتار، فرهنگ و جنگ های جهانی دوم» نیز دررابطه با کتاب حاضر چنین نوشته است که، “بینگ وست، کهنه مبارز، مورخ و خبرنگار جنگی در خط مقدم، یک اثرِ مکتوبِ پرماجرا و پرحادثه ای را در مورد پوچی حزن انگیزِ بیست سال حضور آمریکایی ها در افغانستان می نویسد. یک رجزنامه ی پیروزیِ دامن گیر برای آن افراد دلیری که در آنجا جنگیدند و با عزت از این مصیبت جان سالم به در بردند.

همچنین سرلشکر ری “ای-توول” اسمیت، بازنشسته سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا و دریافت کننده صلیب شجاعت سپاه تفنگداران دریایی(NC) نیز پیرامون کتاب آخرین جوخه چنین نوشته اشت که: “من به ندرت کتاب هایی از ادبیات داستانی می خوانم، اما وقتی بینگ وست کتابی را می نویسد، می دانم که این کتابی جذاب و مهیج خواهد بود. کتاب آخرین جوخه ی وی نیز از این قاعده مستثنی نیست. بینگوست موضوعات خود را مانند هیچ کس دیگری مطرح نمی کند و به گونه ای می نویسد که شما را به دل ماجرا بکشاند، گویی که آنجا هستید. هنگامی که این کتاب را شروع کردم، دیگر نتوانستم آن را زمین بگذارم تا وقتی که تمام شد. به شدت خواندن این کتاب را توصیه می کنم.”

در نهایت ژنرال رابرت بی. نلر، ۳۷اُمین فرمانده (بازنشسته) سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا براین باور است که: “بینگ وست یکی از نویسندگان بزرگ جنگ آمریکایی است. وی چه در نوشتن تاریخ و چه در نوشتن ادبیات داستانیِ مهیج، می داند که نقطه پایانی برانِ این تیغ چگونه است زیرا او “آنجا بوده است و چنین کاری کرده است. بینگ وست، درکتاب خود روایتِ مبارزانِ وطنی ما را با شفافیتیِ محکم، قوی و واقعی در میدان نیرد توصیف می کند. تیمی از افراد، با غلبه بر ترس و احساسات خود، برای انجام یک ماموریت تاکتیکی سخت که با سیاست، روابط بین الملل و پیچیدگی های بین سازمانی آمیخته و درهم تنیده است، بایکدیگر همکاری می کنند. باید از بینگ وست ممنون باشیم که به ما یادآوری می کند خدمت خوب و شرافتمندانه چیست.”